Pomysł zorganizowania festiwalu powstał w 1955, na forum Związku Kompozytorów Polskich. Pomysłodawcami byli Tadeusz Baird i Kazimierz Serocki. Zamiarem ich było zapoznanie polskiej publiczności z nowoczesną muzyką zachodnią i przerwanie izolacji, w jakiej znalazły się polskie środowiska artystyczne w latach stalinowskich oraz przeciwstawienie się ideologii socrealizmu. Główne założenia programowe to prezentacja nowej muzyki światowej i polskiej, wspomaganie rozwoju muzyki polskiej oraz przedstawianie bieżących tendecji obecnych w muzyce.







Pierwszy festiwal trwał od 10 do 20 października 1956, zbiegając się z październikową odwilżą polityczną w Polsce. Wzięły w nim udział: orkiestra Radia Francuskiego z Paryża, Wiener Symphoniker, zespoły z Bukaresztu, Brna i Moskwy, a także polska Orkiestra Filharmonii Narodowej i Filharmonia Śląska z Katowic (wówczas Stalinogrodu). W programie, obok utworów stosunkowo nowych, znajdowała się również klasyka, gdyż w tamtych latach nie było jeszcze zwyczaju wypełniania całego wieczoru nowoczesnymi utworami.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL